Το χωριό Μελιβοία

Η Μελίβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο χωριό του Δήμου Αγιάς του νομού Λάρισας. Είναι χτισμένο στις παρυφές της Όσσας με πληθυσμό 805 κατοίκους (σύμφωνα με την απογραφή του 2011) όπου σπίτια πέτρινα παλιά ή πρόσφατα ομορφαίνουν την περιοχή. Η Μελίβοια είναι ένα μπαλκόνι όπου βλέπει στο αιγαίο.Το όνομά της είναι συνδεδεμένο με την ιστορία, αφού την αρχαιότερη αναφορά του οικισμού τη συναντούμε στα τέλη της βυζαντινής εποχής.

Ιατορία

Η Αρχαία Μελίβοια, περίφημη πόλη της αρχαίας Μαγνησίας, αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Όμηρο ως πατρίδα του ήρωα Φιλοκτήτη, γιου του βασιλιά Ποίαντα και της Δημώνασσας, ο οποίος έλαβε μέρος στην τρωική εκστρατεία με επτά πλοία. Ο Φιλοκτήτης, σύμφωνα με τον Όμηρο, βασίλευε στη Μηθώνη, την Ολιζώνα, τη Θαυμακία και τη Μελίβοια. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ερείπια, μάλλον της αρχαίας Μελίβοιας, λίγο μακρύτερα από το σημερινό χωριό, πάνω από το σημερινό λιμάνι του Αγιοκάμπου. Η Μελίβοια αναφέρεται από τον Ηρόδοτο, όταν το 480 π.Χ. στα παράλια της Μελιβοίας εκβράστηκαν τα συντρίμμια του στόλου του Ξέρξη, που καταστράφηκε στα βράχια της Σηπιάδας ακτής, μετά τη ναυαχία στο Αρτεμίσιο. Η δε Μελίβοια είναι πασίγνωστη, για όλο το διάστημα της ύπαρξής της, τόσο για τα σπουδαία κρασιά που παράγει, όσο και για τη βαφική πορφύρα της. Αμφορείς έχουν βρεθεί σε πολλά μέρη πέριξ της Μεσογείου, το ίδιο και νομίσματα της πόλης, γεγονότα που μαρτυρούν τις πλούσιες εμπορικές της σχέσεις. Επίσημα, σύμφωνα με τα Οθωμανικά κατάστιχα, ο σημερινός οικισμός φαίνεται να ιδρύεται μετά το 1425 και πριν το 1455 μ.Χ. με το όνομα Θανάτου, μετά από συνένωση των κατοίκων μικρών και μεγάλων οικισμών της γύρω περιοχής, που σύμφωνα με την παράδοση επέζησαν μεγάλης επιδημίας πανούκλας (Παλιοχώρι, Άλλη Χώρα, Μαλάτη κ.α.). Έκτοτε, το χωριό υπάρχει στη σημερινή θέση του αδιάλειπτα. Το παλιότερο όνομα του χωριού ήταν Αθανάτη λόγω των πολλών κακουχιών που υπέστησαν οι κάτοικοι ανά τους αιώνες. Σε Μελίβοια μετονομάστηκε το 1920.